Het was Maart, en de dreiging van het Coronavirus werd steeds erger. Spannende tijden voor iedereen. Zo ook voor Mirjam en Bas. Gaat de bruiloft door, of toch niet? Je leeft toch naar zo’n dag toe en dan is het zuur als je vlak voor de eindstreep op moet geven. Gelukkig kropen we door het oog van de naald. Er waren al wat nieuwe maatregelen toegepast, maar bruiloften mochten nog. Zij het zonder handen schudden en met extra vaak de handen desinfecteren. Dat went gelukkig zo!
Vroeg in de ochtend reed ik goedgehumeurd naar Leiden. ‘Wat is het toch een mooie stad’ denk ik elke keer weer als ik er kom. Leiden heeft wel een beetje mijn hart gestolen met zijn charmante grachten en o zo gezellige centrum. Een bruisende, levendige stad dichtbij de strand, Amsterdam, Rotterdam, luchthavens, alles! Ik was dan ook enorm blij dat Mirjam en Bas mij boekten voor hun grote dag.
We begonnen de dag met de voorbereidingen in het knusse huis van het bruidspaar. Door een echte Londense taxi haalde werd Mirjam door Bas opgehaald. Wat zagen ze er allebei prachtig uit! Door de regen verplaatsten we de fotoshoot naar de Pieterskerk, maar dat was absoluut geen straf. Een prachtige locatie voor een binnenshoot! Vervolgens was er een mooie ceremonie bij Grand Café de Burcht, waar ook genoten werd van heerlijke, door de moeder van de bruid gemaakte bruidstaart. En appeltaart, niet te vergeten. Ik werd getrakteerd op een extra groot stuk, en ook dát was geen straf. Na de receptie werd er nog heerlijk gegeten bij Jeanpagne, waarna ik weer terug naar Limburg reed. Bas en Mirjam, bedankt voor deze mooie dag. En Leiden: hopelijk tot snel!