Het staat al een hele poos op de planning om deze geweldig fijne bruiloft te publiceren. De trouwfilm van Arjen en Kirsten is al een hele tijd hier te bewonderen, maar de foto’s tot vandaag nog niet. Dit ongelofelijk leuke, mooie en lieve bruidspaar verdient het namelijk echt om in het zonnetje gezet te worden.

Via LOT Of Happiness mag ik al sinds 2017 een paar keer per jaar voor bruidsreportages naar Zuid-Frankrijk afreizen. De laatste jaren ook steeds vaker met Carine samen, die dan de bruiloft in bewegend beeld vastlegt. Je zou misschien denken dat het na een stuk of 20 bruiloften op dezelfde plek wel een beetje gaat vervelen, maar het tegenovergestelde is waar. De bruiloften worden alleen maar leuker, mooier en bijzonderder. Elk jaar als ik voor de eerste bruiloft in Prayssac aankom op de prachtige trouwlocatie Camp del Saltré, dan zijn er weer dingen aangepast en verbeterd. Andere dingen zijn nog altijd hetzelfde. De pizza’s van Joachim en de donuts van Mellaney zijn een constante factor geweest de afgelopen jaren. Die waren gewoon perfect vanaf het begin en dat zijn ze nog steeds.

Goed, die Kirsten en Arjen dus. Vanaf de eerste seconde tijdens ons Zoom gesprek was het een perfecte match. We houden van dezelfde dingen en vinden veel van dezelfde dingen belangrijk. Zeker ook als het om hun bruiloft gaat. Het belangrijkste voor hun was vooral het fijne samenzijn met een selecte groep bruiloftsgasten. Samen genieten van het prachtige week, een charmante trouwlocatie, goede wijnen en heerlijk eten. Het had zo een stel bourgondische Limburgers kunnen zijn. Eenmaal in Frankrijk aangekomen werder die eerste gevoelens bevestigd. We werden warm onthaald, niet alleen door het bruidspaar zelf maar ook door de gasten. Het voelt enorm fijn als je meteen een onderdeel van de groep bent. Het hele weekend verliep dus ook precies zo. Ook al zijn de dagen lang en is een bruiloft fotograferen flink aanpoten, ik had nauwelijks het gevoel dat ik aan het werk was. Het voelde meer alsof Carine en ik met het gezelschap mee aan’t vieren waren.

En alsof het weekend nog niet bijzonder genoeg was, het dak ging er ook nog eens enorm hard af tijdens het trouwfeest. Wat ik vergeten was te zeggen: Een extra lekkernij was er in de vorm van huisgemaakte limoncello die ze vanuit Nederland hadden meegebracht. Daar zal ik het voor nu maar bij houden.